Jakie choroby rozpoznaje się dzięki badaniu EMG/ENG?

Elektromiografia (EMG) i elektroneurografia (ENG) to badania, które najczęściej wykonywane są przy podejrzeniu procesu chorobowego lub uszkodzenia w zakresie nerwów obwodowych i/lub mięśni. Ich celem jest ocena sprawności czynności mięśni i nerwów obwodowych.

W naszej pracowni w Gdyni wykonujemy kompleksowo oba te badania. W tym wpisie wyjaśniamy, w jakich przypadkach może być niezbędne wykonanie elektromiografii i elektroneurografii.

Elektromiografia (EMG) i elektroneurografia (ENG): specyfika i wskazania

• EMG to igłowe badanie mięśni, którego celem jest ocena reakcji mięśnia na bodziec elektryczny. Igły służą jako odbiorniki impulsów elektrycznych z mięśni podczas skurczu mięśnia bądź wyładowań elektrycznych podczas jego spoczynku. Wskazaniem do elektromiografii są wszelkie objawy nieprawidłowego funkcjonowania nerwów obwodowych i mięśni. Przeciwwskazaniem jest posiadanie wszczepionego elektrycznego rozrusznika serca lub innych metalowych elementów (np. zastawki). Przed badaniem pacjent powinien poinformować lekarza o przyjmowanych lekach.
  
  
• ENG to badanie przewodnictwa nerwowego. Pozwala na ocenę czynności nerwów obwodowych — włókien ruchowych i czuciowych — poprzez pomiar odpowiedzi na kontrolowane bodźce elektryczne. Polega na stymulacji badanych nerwów prądem o małym natężeniu, częstotliwości i krótkim czasie trwania. Następnie dokonywany jest pomiar szybkości przewodzenia bodźca elektrycznego przez te nerwy przy pomocy specjalnych elektrod umieszczonych na ciele pacjenta. ENG jest pomocne w diagnozie wielu chorób układu nerwowego. Badanie wykonywane jest również w przypadku wystąpienia objawów uszkodzenia nerwów obwodowych, podejrzenie miastenii czy pooperacyjne leczenie z powodu miastenii. Przeciwwskazanie stanowią wszczepiony elektryczny rozrusznik serca i elementy metalowe w sercu lub w badanej okolicy ciała.

Badaniu EMG/ENG a diagnostyka stanów chorobowych

Badania EMG i ENG wykonywane są w przypadku diagnostyki takich chorób jak m.in.:

• choroby złącza nerwowo-mięśniowego (np. miastenia, zespół miasteniczny),
• uszkodzenie poszczególnych nerwów obwodowych wskutek ucisku lub urazu (np. zespół cieśni kanału nadgarstka, uszkodzenie splotów nerwów, uszkodzenie splotu barkowego),
• zespół nadpobudliwości nerwowo-mięśniowej (tężyczka),
• uszkodzenia mięśni wskutek urazu lub kontuzji,
• uszkodzenie wielomięśniowe o różnej etiologii,
• uszkodzenia wielonerwowe o różnej etiologii (np. polineuropatia cukrzycowa, zespół Guillaina-Barrégo),
• uszkodzenie motoneuronu ruchowego (np. SLA, stwardnienie zanikowe boczne),
• zespoły korzeniowo-szyjne (ucisk na korzenie nerwowe),
• zespoły bólowe i ubytkowe obszarów lędźwiowo-krzyżowych (np. rwa barkowa, rwa kulszowa),
• zespoły sztywności o różnej etiologii (w celu oceny napięcia mięśniowego),
• nieprawidłowe napięcie po przebiegu chorób układu nerwowego.