Krioterapia miejscowa
Sierpień 27, 2021
Leczenie wielu schorzeń jest możliwe dzięki wykorzystaniu niskich temperatur. Dzieje się tak, ponieważ zimno to jeden z najsilniejszych środków przeciwzapalnych. Mowa tutaj przede wszystkim o krioterapii miejscowej, czyli jednej z najstarszych metod fizykoterapii. Dzięki takiej metodzie leczenia można nie tylko obniżyć temperaturę skóry, ale również tkanek, które są głębiej położone. W dzisiejszym wpisie wyjaśnimy, czym jest krioterapia miejscowa, kiedy należy ją przeprowadzać oraz jakie efekty można dzięki niej uzyskać.
Na czym polega krioterapia miejscowa?
Krioterapia miejscowa to jeden z popularniejszych zabiegów stosowanych w fizykoterapii. Polega na miejscowym ochłodzeniu chorego miejsca dwutlenkiem węgla w stanie ciekłym, którego temperatura ma pomiędzy -78°C a -100°C. Na skutek działania miejscowego zimna dochodzi do skurczu naczyń skóry i tkanki podskórnej.
Efektem tego zjawiska jest odpływ krwi do głębiej umieszczonych tkanek. Dzięki temu wzrasta ciśnienie krwi i napięcie mięśniowe oraz zwiększa się przepływ krwi przez duże naczynia krwionośne. Celem krioterapii miejscowej jest redukcja bólu, a oprócz tego ma również działanie przeciwobrzękowe, przeciwzapalne i rozluźniające.
Jakie są wskazania i przeciwwskazania do przeprowadzenia krioterapii miejscowej?
Z uwagi na to, jakie działanie może mieć wykorzystanie niskich temperatur, krioterapia miejscowa może być wykorzystywana do leczenia wielu schorzeń. Głównymi wskazaniami do przeprowadzenia zabiegu są:
- ostre stany zapalne stawów i tkanek miękkich,
- wzmożone napięcie mięśniowe,
- oparzenia,
- hemoroidy,
- wczesne stany po urazach i przeciążeniach układu kostno-stawowego,
- rwa kulszowa,
- obrzęk limfatyczny,
- profilaktyka przeciwodleżynowa,
- ostre zapalenia bólowe różnego pochodzenia.
Oprócz tego należy również podkreślić, że nie u każdego pacjenta można przeprowadzić leczenie za pomocą krioterapii miejscowej. Do przeciwwskazań zaliczamy choroby dróg oddechowych, serca, układu krążenia, nerek i układu moczowego. Zabieg nie może być przeprowadzony również u osób cierpiących na zespół Sudecka, Raynauda oraz w przypadku wyniszczenia i osłabienia organizmu czy nadwrażliwości na zimno.