Blog

Jesteś tutaj: Blog

Cieśń nadgarstka - przyczyny oraz diagnoza

Styczeń 4, 2021

Zespół cieśni nadgarstka to schorzenie, którego powstanie wynika między innymi z nadmiernego ucisku mechanicznego. Zalicza się do grupy schorzeń neuropatii uciskowych). Czym jest cieśń nadgarstka, jakie są jej przyczyny oraz jak wygląda jej diagnoza? Na te pytania odpowiemy w tym wpisie.

Podstawowe informacje na temat zespołu cieśni nadgarstka

Wystąpienie zespołu cieśni nadgarstka ma wiele zróżnicowanych przyczyn, choć najważniejszą z nich jest powtarzalność ruchów nadgarstka (na przykład: długotrwałe stukanie w klawiaturę laptopa, jazda na rowerze, intensywne ćwiczenia fizyczne i inne czynności, w których nadgarstek jest poddawany regularnym obciążeniom). Należy również wspomnieć, że do schorzenia cieśni nadgarstka przyczynić się mogą także niepoprawnie wygojone zwichnięcia, złamania, reumatoidalne zapalenie stawów, a nawet zaburzenia hormonalne czy niedobór witaminy B12 i B6. Wymienione sytuacje powodują niedokrwienie i ucisk nerwu pośrodkowego, który przechodzi przez kanał nadgarstka. Schorzenie to występuje zazwyczaj w nadgarstku ręki dominującej. Zespół cieśni nadgarstka dotyczyć może osób w każdym wieku – niemniej jednak najczęściej pojawia się powyżej pięćdziesiątego roku życia. 

Zespół cieśni nadgarstka – diagnoza

Na cieśń nadgarstka częściej chorują kobiety (około 3 razy częściej niż mężczyźni). Obecnie schorzenie dotyczyć może nawet 15 procent ludzi na świecie. Co ciekawe, u prawie 60 procent pacjentów diagnoza dotyczy obu rąk. Zespół cieśni nadgarstka diagnozuje się zazwyczaj na podstawie badania fizycznego oraz wywiadu medycznego. Warto jednak wykonać inne badania diagnostyczne, które pomogą lekarzowi wydać prawidłową diagnozę. Należą do nich:

  • rezonans magnetyczny (zadaniem tego badania jest ocena wielkości kanału nadgarstka oraz obrzęku nerwu pośrodkowego),
  • zdjęcie rentgenowskie (pozwala wykluczyć zmiany zwyrodnieniowe, guzy oraz złamania w zasięgu kości nadgarstka),
  • badanie obrazowe USG (pozwala ocenić wielkość nerwu pośrodkowego),
  • badanie przewodnictwa nerwowego ENG/EMG, inaczej badanie elektroneurofizjologiczne (określa sprawność obwodowego układu nerwowego, ocenia stopień jego uszkodzenia oraz lokalizację; badanie EMG wykonywane jest przed leczeniem operacyjnym lub w sytuacji, w której obraz kliniczny jest niejasny). 

Zespół cieśni nadgarstka – w zależności od stopnia nasilenia zmian – może być leczony na wiele sposobów. W początkowym etapie stosowana jest specjalistyczna szyna na nadgarstek. Przy tym, pacjent otrzymuje środki o działaniu przeciwzapalnym i miejscowym. Niestety, w większości przypadków jedynym skutecznym rozwiązaniem okazuje się operacja. Zabieg nie wymaga od pacjenta specjalnego przygotowania – wykonywany jest przy użyciu znieczulenia miejscowego. Przedstawione leczenie operacyjne jest bezpieczne i najbardziej skuteczne.  

Wróć